·         Seçildiği Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nın daha beşinci ayında yerel yönetimlerde Türkiye’de ilk defa Engelliler Koordinasyon Merkezi’ni kurdu ve törenle açılışını yaptı.

·         Evinden çıkamayan, Güneş’i bile göremeyen engellilerin evinden çıkıp hayatın güzellikleriyle tanışması ve hayata güçlü bir şekilde devam edebilmesi için ülkemizde İlk defabir Engelliler Kampı açtı. Biliyor musunuz, dünyada çok az belediye engelli hemşehrilerine bu hizmeti veriyor. İstanbul içinden ve dışından on binlercemiz bu hizmetten faydalandı.

·         Engellilerin engelsiz seyahat edebilmeleri için ilk defa İstanbul’da engellilere uygun otobüs alımını başlattı. Şu anda İstanbul’da neredeyse engel çıkaran otobüs kalmadı.

·         Saymakla bitmeyecek nice hizmetler. Ya Başbakanlığı’nda?

Biliyor musunuz? RECEP TAYYİP ERDOĞAN öncesi;

·         3318 engelli bakılmak için bakımevlerinde sıra bekliyordu. “Ben öldükten sonra yavrum ne olacak?” acısını çekmeyen bu ısdırabı bilemez. Ya şimdi? Sıfır.

·         Sadece ailesi SSK’lı veya memur olan engelli çocuklar rehabilitasyon alabiliyordu. Ya şimdi? Hepsi.

·         Ağır bir engeli olan kardeşimize bakmak için aileden biri de çalışamıyor, adeta ailenin fakirleşmesine katkı yapıyordu. Ya şimdi? Her aay asgari ücret maaş alabiliyor.

·         "Sağlamlara hele bir bulalım” dendiği, sanki engelliler üretemez, çalışıp ülkesine, ailesine ve kendine faydalı olamaz sanıldığı dönemler yaşadık. Ya şimdi? yüz binlercemiz iş sahibi oldu, devlet memuru olma imkan vanaları sonuna kadar açıldı. Öğretmen olabilecek engelliden daha fazla sayıda kontenjanlar verildi.

·         "Hukuk önünde herkes eşit” deniyordu lakin bir çok ilan veya açıklamalarda “Bedensel veya zihinsel sakatlığı olmamak” gibi çok çok özel şartlar belirtiliveriyordu. Ya şimdi? Ayrımcılık suç ve dünyada bu aryımcılığı yapanlar 6 aydan 1 yıla hapis cezasıyla yargılanıyor.

Hangi birini sayalım?

Sağlıktaki insan onuruna uygun değişimi mi?

Spordaki lisanslı engelli sporcu sayısının 2 binden 40 bine çıkması sonucunda uluslararası müsabakalarda ülkemizi gururla temsil etmemizi mi?

Önümüzden kalkan üniversite, kültür, din hizmetleri alanındaki engelleri mi yoksa kamunun, toplumun hatta ailemizin nazarındaki iade edilen itibarımızı mı?

Hizmet edenin ve çalışanın kazanması, hürmet edene hürmet edilmesi, değer verenin değer görmesi, iyilik edenin unutulmaması gerekmez mi?

Tüm bunlardan ve burada sayamadığımız binlerce sebepten, vefalı olmamızdan, hizmet verenin kadrini bilmemizden, nankör olmamamızdan dolayı şevkle ve heyecanla diyoruz ki,

"TABİ Kİ ERDOĞAN”

YENİ TÜRKİYE GÖNÜLLÜLERİ ENGELLİLER PLATFORMU